Maar eerst ontbijt in 'Panera' een Italiaans uitziende broodjeszaak, lekker! De rit naar KSC verloopt voorspoedig, nog even stoppen om de tank te vullen met 'Gasoline' en dan rijden we over de brug die het vasteland verbindt met KSC. Links en rechts van ons de 'Indian River' een brede baai ... hé kijk daar wat vliegt er voor onze auto uit: een visarend met in zijn klauwen een forse vis! En daar roept Zoë ... drie wilde zwijnen. Kijk links en rechts in de baai ... vliegende vissen, ze springen uit het water voor: Dolfijnen!!! We zien er talrijke aan beide kanten van de baan, spijtig genoeg mogen we hier niet stoppen. Dan komen we aan in KSC, eerst de verplichte controle van de tassen en dan door de security. Bij papa zegt het piep, dus hij wordt verder onderzocht ... dader van de piep was de broeksriem: duidelijk een geval van veiligheid voor alles. Na een korte toer langs de oude ruimtetuigen uit het Gemini programma nemen we de bus. Die brengt ons eerst langs het VAB-gebouw (Vehicle Assembly Building) waar de raketten en shuttles werden samengesteld voor de lancering. We stoppen op een plek vanwaar we de lanceerinstallaties kunnen zien. En vervolgens komen we aan op de plek waar een échte Apollo-maanraket bewaard wordt. Eerst wordt een inleidend programma getoond en dan openen zich de deuren en zie je de raket ... ENORM groot (zelfde lengte als de Antwerpse kathedraal)! Nog heel wat andere zaken uit het Apollo-programma staan hier tentoon, zo ondermeer de maan-buggy, enkele ruimtepakken, een filmcamera en enkele maanstenen. Eén zulke steen mag je zelfs aanraken, we kunnen dan ook fier zeggen dat wij allemaal de maan aangeraakt hebben! Ook is er een mockup module van het Skylab. Papa krijgt even een krop in zijn keel als hij aan de meisjes uitlegt dat Bompa nog meegewerkt heeft aan verschillende toestellen die in dit Skylab staan! Het einde van de Apollo-tentoonstelling is opnieuw een pakkende vertoning waarbij men de landing op de maan simuleert. Toch straf dat dit ondertussen al meer dan 40 jaar geleden is, in een tijdperk zonder GSM, zonder internet, zonder computers slaagde men erin om een mens op de maan te zetten en -gelukkig- ook weer terug te brengen! De bus brengt ons terug naar het Visitor Center, nu is het de beurt om de Space Shuttle Atlantis te bezoeken. Dit wondere tuig is nu ook al een museumstuk. Het is wel straf dat de Amerikanen nu geen mogelijkheid meer hebben om zelf astronauten de ruimte in te sturen en dat ze hiervoor beroep moeten doen op de Russische Sojoez raketten! Na nog een toer langs de 'Rocket Garden' zit dit bezoek er op ... en jaja, ook de meisjes vonden het boeiend!
Vanuit KSC is het nog een kleine 45 min bollen alvorens we aankomen in Cocoa Beach, ons hotel voor de nacht. Het strand is mooi, maar het zwembad is veel te warm (raar hé). Gelukkig is er nog de Beach-bar, hier genieten we van ons avondmaal (en enkele lekkere pintjes voor papa). Na nog even van de sterrenhemel genoten te hebben is het tijd om naar bed te gaan!